عشق خدایی

از آن زمان ک بدیدم روی همچو ماهت را

به دیده اجازه ندادم تا رها کند نگاهت را

تفکر بکردم دراین کارخویش

ک دیده به ز عشوه گریش؟

ولی از ازل تا ابد کی بود 

ک عشق را نوا جز همی نی بود

ولی عشق ما زین دلیل بود خطا

که ازرسم آن گشته بودیم جدا

چو هرچه بگفتم ک این رسم نیس

تو ابرو شکستی و گفتی هیس

ک گفتی اگر عشق من راست نیس

تورا پس ک باید ترک این نفیس

بماندم پی پاسخش ان چنان

ک هرگز ندیدست ب خود این جهان

بدو گفتم ای عشق شیرین بیان

تورا باشد ان حکم نو درعیان

ک برهانه تو گشته است همچورود

وازدین ودل باشدت نه درود

ک عشق تو باید جدایی کند

زفرش ورودعرش خدایی کند

خدایی زان گه معنا شود

که عشقت ففط عشق والا شود

توتازه از اکنون عاشق شدی 

واز می پرستان و عشاق شدی

......................سروده :hht